حمایتها از عراق
دیدار دونالد رامسفلد با صدام حسین در جریان جنگ عراق و ایران در تاریخ 20 دسامبر 1983 در جهت ادامه روابط دوستانه دو کشور و ارسال تجهیزات نظامی به عراق
توان نظامی عراق، امر مبهمی نبود که ایران در ارزیابیهای نظامی خود از آن غافل شدهباشد؛ ولی توجه به یک امر مهم ضروری است و آن اینکه همزمان با تحولاتی که با پیروزیهای ایران در جبهههای جنگ حاصل شد - و بیشتر از خسارتی که ایران به ارتش عراق وارد کرد - نظام جهانی به تجهیز و تقویت عراق پرداخت. به عنوان مثال، پس از آن که آشکار شد عراق توان پیشروی در خاک ایران را ندارد، فرانسه در بهمن 1359 اقدام به فروش هواپیماهای میراژ به عراق کرد. همچنین پس از آن که توان نظامی ایران در طراحی عملیات خیبر مشخص شد، سلاحهای شیمیایی در حد گسترده به عراق فروخته شد و برای فشار بیشتر بر ایران و تهدید جریان فروش نفت و محدود ساختن منابع ارزی ایران، فرانسه هواپیماهای سوپراتاندارد و موشک اگزوسه را به عراق فروخت. این روند پس از عملیات بدر با فروش میگ 25 از طرف شوروی ادامه یافت و پس از عملیات کربلای پنج، سلاحهای شیمیایی با کیفیت بهتر همچون سیانور به عراق دادهشد. در سال 1366 نیز با ایجاد تغییراتی در برد موشکهای اسکاد-بی، عراق توانست تهران و شهرهای دورتر را هدف قرار دهد. در حقیقت، تحولات نظامی عراق از توان داخلی آن کشور ناشی نمیشد بلکه قدرتهای بزرگ، اصلیترین عامل در تجهیز و تقویت عراق بودند و این امری نبود که به آسانی قابل پیشبینی و مقابله باشد.
همچنین کشورهای عرب خاورمیانه نیز با اعطای وامهای کلان و کمکهای مالی بلاعوض، عراق را در خرید تجهیزات نظامی پیشرفته یاری میدادند. به عنوام مثال تنها در سال 1981 کمکهای مالی 4 کشور کویت، عربستان سعودی، امارات عربی متحده و قطر بالغ بر 11?500?000?000 دلار برآورد شدهاست.
ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » مجید فرشادپور ( چهارشنبه 90/6/30 :: ساعت 10:18 صبح )