ای ششم پیشوای اهل ولا خلق را رهبری به دین هدی
پای تا سر خدانمایی تو هم ز سر تا بپای صدق و صفا
زهر منصور زد شرر به دلت آب شد پیکرت ز زهر جفا
خون شد از داغ تو دل شیعه عالم از ماتم تو غرق عزا
الا ای لاله ی خوشبو، عزیز آل پیغمبر
که بهر دین و قرآنت چنین گردیده ای پرپر
شده زین غم، گل خاتم، مدینه غرق در ماتم
دوصد لعنت به آنکس باد که مسمومت نمود از زهر
ای چراغ دانشت گیتی فروز *** تا قیامت پیشتاز علم روز
آفرینش را کتاب ناطقی *** اهل بینش را امامِ صادقی
ای فروغت تافته در سینه ها *** روشن از تصویر تو آیینه ها
تا تو هستی پیشوای مذهبم *** ذکر حق آنی نیفتد از لبم
